Door Edel Maex
Liefst had ik Xianqing en Xiangwei uitgenodigd op een meditatieavond van onze groep in Antwerpen. Dat kwam in hun reeds overvolle agenda niet uit, maar een dagje Antwerpen zagen ze wel zitten. En vermits mijn schoonvader Antwerpen als geen ander kent, lag het voor de hand hem als gids te vragen.
Ze hadden het koud in de winterzon, maar ze keken hun ogen uit. De kathedraal, het Rubenshuis, de Schelde, het monumentale Centraal Sation. Heel anders dan Nederland, vonden ze. Mijn schoonvader toonde hen de talrijke Madonnabeelden aan de gevels in de stad. Madonna? Even verwarring. ‘Like a Virgin’? Ah, Holy Mary. Gegiechel alom. Het was vooral heel gezellig.
Tussen het wandelen en kijken door veel vragen. Hoeveel mensen komen er in jullie meditatiegroep? Zijn er veel boeddhistische groepen in België? Waarom hebben jullie geen grote boeddhabeelden? Vreemd, zo zonder kloosters en monniken. Wat is het meest eigene aan het onderricht van professor Ton? Het mededogen. Ja, dat is het. Veel bewondering en respect voor Ton.
Een kort bezoek ook aan de Antwerpse Chinatown. Eén straat groot, maar toch. Lekker vegetarisch Chinees gegeten, uitgenodigd door de Vereniging België China waar ze die avond een lezing zouden geven. Zichtbaar opgelucht om nog eens echt Chinees te eten. In het restaurant de vraag of ze de Chinese tempel wilden zien. Even aarzeling. Fo Guan Shan is toch Taiwan. Geen probleem. Ze onderhouden hartelijke relaties met Fo Guan Shan. Maar zelfs daar geen echte grote boeddhabeelden. Vreemd toch hier in het Westen.
Bij het afscheid alsof we elkaar al jaren kenden. Goed om familie te hebben. We will meet again, some sunny day.
De foto’s zijn genomen door Hua Jing van de vereniging België China, met wie de monniken de volgende dag ook nog Brugge en Brussel bezocht hebben. Dank!